Tweede zitting over Reeve en Reevediep, 16 oktober 2019 - maandag 21 oktober 2019
Afgelopen
woensdag boog de Raad van State zich opnieuw over het Dorp Reeve en
het Reevediep. En het ging opnieuw over de vraag of de nieuw
aangelegde rieteilandjes voldoende afscherming bieden voor roerdomp
en grote karekiet. En de Afdeling stelde de vraag aan de orde of de
in 2013 verleende Vergunningen Wet Natuurbescherming nu nog wel van
toepassing zijn op Dorp Reeve en het Reevediep, wat wij bestrijden.
Het werd een echte ‘juridische middag’, waarbij de
advocaten van Kampen, Overijssel en het Ministerie van Infrastructuur
en milieu, bijgestaan door 20-30 ambtenaren en deskundigen, het
opnamen tegen de vier sprekers van de Werkgroep Zwartendijk en de
Natuurvereniging èn ecoloog Jan van der Winden.
Boerenprotest:
zitting begint later
We
arriveerden in een belegerd Den Haag: de boeren waren opnieuw naar de
stad getrokken om duidelijk te maken dat zij niet als enigen de dupe
willen worden van de (hoogst noodzakelijke) aanscherping van de
stikstofregels. Het centrum van Den Haag was veranderd in een vesting
(zie foto hieronder): wij mochten er niet in. Pas na veel praten met
de politie konden we tenslotte doorlopen naar het gebouw van de Raad
van State aan de Kneuterdijk.
Dorp
Reeve: wel of geen “volkshuisvestelijke noodzaak” voor
woningbouw?
Zoals
te verwachten was, stonden beide partijen hier lijnrecht tegenover
elkaar. Mr van de Veen (als advocaat de vertegenwoordiger van Kampen)
beweerde dat was aangetoond dat er een “volkshuisvestelijke
noodzaak” was voor het bouwen van dorp Reeve, zelfs als Zwollenaren
en “verhuizers uit de regio” niet naar Reeve zouden trekken. Als
‘bewijs’ kwam van de Veen aan met de bewering dat er geen vraag
zou zijn naar woningen in “Venedijks” of in de wijk “De Tuinen”
(68 woningen) in Onderdijks. Wij brachten daar tegenin dat Kampen de
gronden daar weer een agrarische bestemming had gegeven zonder er
zelfs maar een woonbehoefteonderzoek op los te laten. Onze
deskundige, Daniël Depenbrock van bureau KAW, stelde in zijn
onderzoek in 2018 al dat de behoefte aan het aantal van 600 woningen
in Reeve door Kampen getalsmatig onvoldoende is onderbouwd, dat er
alleen was gekeken naar de “marktvraag” en dat “De
kwalitatieve woningbehoefte niet deugdelijk was onderzocht.”
Depenbrock concludeert:
“Er is daarmee geen serieuze
onderbouwing voor de stelling dat er voor Kampen een behoefte is aan
350 woningen op een locatie als Reeve, noch voor de opgevoerde Zwolse
behoefte van 160 woningen die geprojecteerd is in Reeve of voor de
voor de “bovenregionale behoefte” van 90 woningen in Reeve.”
De
“mitigerende” rieteilandjes: maken ze wel of geen verschil?
Ook
wat betreft het effect van de aangelegde rieteilandjes stonden beide
partijen tegenover elkaar. Terwijl Mr. Reinders van landsadvocaat
Pels Rijcken bleef volhouden dat het alleen om visuele verstoring van
de roerdomp zou gaan en de rieteilandjes in alle opzichten zouden
voldoen, kwam van onze kant het goed gedocumenteerde bewijs op tafel
dat deze vogels ook verstoord worden door geluid, langslopende
wandelaars en honden-uitlaters, fietsers, klapperende zeilen en
kano’s die toch stiekem het riet invaren.
Over de optelling
van alle verstorende effecten van verkeer, varen, woningbouw, het
nieuwe recreatiepark Roggebot tezamen werd bijna niet doorgevraagd
door de staatsraden – onze ecoloog mocht alleen wat zeggen over de
rieteilandjes en dat wonderlijke rietscherm daarvoor, dat zelf vogels
afschrikt en zorgt dat het riet daarachter niet of slecht groei. Het
rapport van ecoloog Van der Winden ligt echter bij de Raad van State
en zal zorgvuldig bestudeerd worden (zie artikel van 6 oktober).
De
stikstofdepositie
Met
name de bouwfase van Reeve en het gebruik van wegen en vaarwegen in
en rond Reeve en het Reevediep zal in de nabije toekomst zorgen voor
extra neerslag van stikstof in het kwetsbare Natura 2000-gebied
Rijntakken, waartoe de IJssel-landschappen Scherenwelle,
Vreugdenrijkerwaard en de Zalkerwaard behoren. En dat is een punt dat
niet bestreden kan worden. Mr van Veen gooide het daarom over de
formeel-juridische boeg: de Stichting Werkgroep Zwartendijk zou geen
belanghebbende zijn als het gaat over stikstofneerslag omdat in de
doelstellingen staat dat de Stichting woningbouw enz. wil voorkomen
ten westen van N50 – de IJssel ligt natuurlijk ten oosten van de
N50. >br>
Stikstof waaiert echter uit en de recente
stikstofuitspraak en ook het advies van de Commissie Remkes eisen dat
de uitstoot bij de bron wordt aangepakt.
Mr
van Veen kwam ook nog met een ander formeel-juridisch argument: in de
Crisis- en Herstelwet staat dat alle beroepsgronden in het beroep
moeten staan en niet later in de aanvullingen opgenomen mogen worden.
Dat is juist. Gelukkig staan in de beroepen van de Stichting èn van
de Natuurvereniging tegen de doorgaande vaarverbinding Reevediep en
tegen Reeve een paragraaf over de stikstof en is het daarmee een
“beroepsgrond”.
Het
was opnieuw een spannende zitting. Naar de uitslag is het raden.
Tot slot, het afgelopen jaar
hebben we 5500 euro binnen gekregen aan giften van “vrienden van de
Zwartendijk”, een mooi bedrag dat aangeeft dat veel Kampenaren geen
“dorp Reeve” wil. Zonder deze steun hadden we niet kunnen
procederen en hadden we geen deskundigen kunnen inschakelen. Dus, als
een (deel van) de plannen zou worden vernietigd, hebben we dat ook
aan deze gulle gevers te danken. Dank, dank, dank!!!
Reijer
van ’t Hul en Bart Zeven
|