Zware zittingsdag over Reeve en Reevediep - maandag 10 december 2018
Afgelopen
vrijdag boog de Raad van State zich over het Dorp Reeve en het
Reevediep. De Raad van State stelde dat ze normaal gesproken het
advies volgen van de Stichting Advisering Bestuursrechtspraak, die
schreef geen beletsels te zien in het doorvaarbaar maken van de
laatste 150 meters van het Reevediep. Of Dorp Reeve er komt is
nog geen uitgemaakte zaak: twee deskundigenrapporten staan lijnrecht
tegenover elkaar. En ook over de stikstofdepositie is het laatste
woord nog niet gezegd, zo werd ter zitting duidelijk.
StAB-verslag:
varen mag
Volgens
de Stichting Advisering Bestuursrechtspraak (StAB) kan het plan van
de “doorgaande vaar-verbinding Reevediep” doorgang vinden. 20.000
vaarbewegingen zouden niet zó verstorend werken op roerdomp en grote
karekiet, dat zij weg zouden blijven uit
het Natura 2000
gebied Drontermeer. Deze mening werd door de Natuurvereniging
IJsseldelta en de Werkgroep Zwartendijk bestreden met een serie
foto’s en rapporten waaruit naar voren komt dat roerdompen
voornamelijk op grotere afstand van weg- en vaarverkeer en woningbouw
tot broeden komen. Roerdompspecialist Van der Hut, in dienst van het
project “Ruimte voor de rivier IJsseldelta”, kwam aan met 6-7
voorbeelden van roerdompnesten die op minder dan 50 meter van een
(vaar)weg zouden zijn gespot. Onduidelijk bleef in welk gebied,
wanneer, in welke maand en onder welke omstandigheden die nesten
broedende roerdompen bevatten. Deze uitzonderingen (?!) werden echter
probleemloos tot regel verheven, waardoor Van der Hut de stelling kon
verdedigen dat ook broedende roerdompen in het natuurgebied konden
worden verwacht. Van der Hut had er zelf twee gezien in het nieuw
aangelegde rietmoeras. Dat er nog geen wandelaars, fietsers en
bromfietsers in het gebied waren – het is afgesloten en bewaakt
bouwterrein – was geen factor van belang, aldus de roerdompkenner.
Dorp
Reeve, geen “volkshuisvestelijke noodzaak” voor woningbouw
De
advocaten van Kampen en Overijssel waren niet blij met het
deskundigenrapport van Daniël Depenbrock van bureau KAW uit
Groningen, dat de door Kampen geleverde “ladderonderbouwing” voor
Reeve onderuit haalde. Volgens Depenbrock kan Kampen niet straffeloos
woningen in inbreidingsgebied (bijv. 68 woningen uit De Tuinen in
Onderdijks) schrappen om vervolgens te stellen dat Kampen moet
uitbreiden en dan ook nog ver buiten de bebouwde kom en tegen een
Natura 2000 gebied aan.
Het feit dat Kampen voor Zwolle zou
“moeten bouwen” omdat dat is vastgelegd in een bestuurlijke
afspraak, is
niet relevant voor de sytematiek van de “ladderonderbouwing”,
oordeelde Depenbrock, die voor KAW regelmatig “ladderonderbouwingen”
maakt. Het ruim geciteerde landelijke WoON-onderzoek kent het begrip
“bijzonder suburbaan” niet eens, waartoe Kampen het “Dorp
Reeve” rekent. Tenslotte moet wel degelijk worden gekeken naar
zachte plannen in Kampen en Zwolle als de “zachte plannen” van
Zwolle ertoe leiden dat Kampen moet uitbreiden, aldus Depenbrock, die
concludeerde dat Kampen de “volkshuisvestelijke
noodzaak” voor woningbouw in Reeve niet had aangetoond.
De
complicerende factor: de stikstofdepositie
Het
gebruik van wegen en vaarwegen in en rond Reeve en het Reevediep zal
in de toekomst zorgen voor extra neerslag van stikstof in de
kwetsbare IJssel-landschappen Scherenwelle (bij Wilsum), in de
Vreugderijkerwaard (tussen ’s Heerenbroek en Zwolle) en in de
Zalkerwaard. Het meetinstrument “Aeriusmonitor” laat nu al zien
dat de “kritische waardes” van de stikstofdeposite in de
stroomdalgraslanden in deze drie gebieden al jaren overschreden
worden.
De
Vreugderijkerwaard in het voorjaar
De
Vreugderijkerwaard in het voorjaar
Het
pleidooi van de advocaten van de Gemeente Kampen en de provincie
Overijssel dat de in 2013 op grond van de Natuurbeschermingswet
verleende vergunningen nog steeds van kracht zijn klonk juridisch
weliswaar sterk, maar stelt de Raad van State voor een dilemma omdat
de Nederlandse PAS-wetgeving (van 2015) vereist dat de nadelige
effecten van extra stikstofdepositie tegengegaan worden. De berekende
extra stikstofdepositie van 7 mol/ha/ja als gevolg van het gebruik
van wegen en vaarwegen rond Reeve en Reevediep kunnen Scherenwelle,
Vreugdenrijkerwaard en Zalkerwaard domweg niet verstouwen.
Het
arrest van het Europese Hof van Justitie van 7 november 2018 heeft
nog eens bevestigd dat dergelijke stikstofdepositieverhogingen
hooguit zijn toegestaan als wetenschappelijk kan worden aangetoond
dat die geen negatieve gevolgen voor kwetsbare habitats hebben.
De
Raad van State staat dus echt voor een bijna onmogelijk taak,
namelijk de vraag wat zwaarder telt: de eerder afgegeven
vergunningen of de nieuwe stikstofwetgeving. De plannen zijn namelijk
eind 2017 en begin 2018 vastgesteld, toen de wetgeving al van kracht
was.
De
uitspraak en de lichtpuntjes
Stentor,
Brugnieuws en RTVOost schreven vrijdag na de zitting dat Reeve en
Reevediep een “gelopen race” lijken te zijn . De
Werkgroep Zwartendijk en de Natuurvereniging IJsseldelta denken daar
nu toch anders over: de Raad van State kan in het geval zij de
redenering van Depenbrock volgt, nog heel goed een stokje steken voor
de bouw van “Dorp Reeve”, zoals ook de stikstofwetgeving en het
arrest van het Europese Hof van Justitie de rechter ertoe kunnen
brengen 20.000 extra vaarbewegingen en extra verkeer niet toe te
staan.
De uitspraak valt waarschijnlijk niet eerder te
verwachten dan 1 maart, zo beluisterden we al ter zitting. Het arrest
van het Europese Hof kan nog verdere vertraging opleveren tot in de
zomermaanden. We zullen dus vooral geduld moeten hebben voor we horen
hoe de race gelopen is.
Bart
Zeven
|